Massugueto(-di-tijo-toumbanto)
Fumana procumbens
Cistaceae
Nom en français : Fumana à tiges retombantes.
Descripcioun :Aquesto massugueto trachis dins li tepiero seco, li roucaio e de cop que i'a li sablo. Es uno planto di proun lignouso que rebalo au sòu e mounto gaire. Li fueio dounon d'èr à Fumana ericifolia, pamens li pecou di flour soun eici courtet, sènso glando, di proun espès e toumbon un cop li fru madur.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 3 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Fumana
Famiho : Cistaceae
Ordre : Malvales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 9 à 16 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
- Blachiero
- Sablo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Fumana procumbens (Dunal) Gren. & Godr., 1847
Ranouncle(-de-Séguier)
Ranunculus seguieri
Ranunculaceae
Noms en français : Renoncule de Séguier, Caraline.
Descripcioun :Lou ranouncle-de-Séguier trachis dins lis esboudèu e li clapas cauquié. Douno de flour blanco e se destrìo dóu ranouncle-de-glacié qu'a ges de péu brun souto li sepalo. Li fueio soun sedouso e souvènt argentado. La planto èi proutejido sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,2 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2700 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Esboudèu
- Clapas
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Ranunculus seguieri Vill., 1779